ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﯼ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﯾﻜﯽ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺁﻗﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ (ﻋﺞ) ﻧﺰﺩ ﺷﻤﺎ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻭ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺁﻗﺎﯼ ﻋﺰﯾﺰ! ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ! ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻧﺖ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﻓﻮﺭﺍً ﭘﺎﺷﻮ ﺑﺮﯾﻢ، ﭼﻪ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﻣﯽ ﺩﻫﯽ؟
ﺍﯼ ﺷﯿﻌﻪ ﻣﻬﺪﯼ! ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻬﺪﯼ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻫﻢ ﺷﺪﻩ ﻗﺴﻢ ﺍﺕ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ ﻛﻪ ﺧﻮﺏ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﯽ؛ ﺁﯾﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﺁﻗﺎﺟﺎﻥ ﯾﻚ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺮ ﻛﻦ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻭ ﻛﺴﺐ ﻭ ﻛﺎﺭﻡ ﺭﻭ ﺭﺩﯾﻒ ﻛﻨﻢ ﻭ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﯽ ﺑﻬﺶ ﺑﺪﻡ؛ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﻫﻢ ﯾﻪ ﺳﺮﯼ ﺑﺰﻧﻢ ﻭ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻫﺎﻡ ﺭﻭ ﺟﻤﻊ ﻭ ﺟﻮﺭ ﻛﻨﻢ؛ ﺗﺎﺯﻩ ﻭﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ؛ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﻡ ﻭ ﺑﺴﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﻞ ﻭ ... ﻫﻢ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﻛﻨﻢ ﻭ ﭼﻪ ﻭ ﭼﻪ ﻭ ﭼﻪ .... ﻳﺎ ﻧﻪ.ﻋﺰﯾﺰ ﻫﻤﺮﺯﻡ!
ﺗﻮ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﻛﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻪ ﺁﻗﺎﯾﻢ ﻋﺮﺽ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻣﻮﻻﺟﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺟﺮﮔﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻧﺖ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﺁﻭﺭ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻭ ﻫﺮ ﺁﻥ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺎﺷﻢ؛ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﻢ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﻭﺳﻂ ﺷﺒﯽ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﻋﺮﺽ ﻧﻜﻨﻢ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﻐﺮﺑﻢ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻡ؛ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﻫﯿﭻ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺩﺭ ﻫﯿﭻ ﻭﺿﻌﯿﺘﯽ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﻧﺒﺎﺷﻢ؛
ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ، ﺑﯽ ﻏﺴﻞ ﻭﺍﺟﺐ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻧﺒﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻢ؛ ﺗﻦ ﻭ ﺩﻫﺎﻧﻢ ﺑﻮﯼ ﺑﺪ ﺩﺧﺎﻧﯿﺎﺕ ﻭ ﻫﺮ ﺑﻮﯼ ﺑﺪﻱ ﻧﺪﻫﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺑﺎ ﺁﻗﺎ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﭘﯿﺶ ﺁﻗﺎ ﺑﺮﻭﻡ ﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻢ؛ ﺳﺎﻙ ﺭﺯﻣﻢ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ؛ ﺗﻤﺎﻡ ﻛﺎﺭﻫﺎﯼ ﺗﺠﺎﺭﯼ ﺍﻡ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺷﺴﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﻭﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻡ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﻟﯽ ﺁﺧﺮ ... ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ (ﻋﺞ) ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ:
ﻣﻮﻻﺟﺎﻥ! ﻣﻦ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﻣﺮ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ.ﻣﻬﺪﯼ ﺟﺎﻥ!ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﻩ ﻣﻨﺘﻈﺮﺍﻥ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺍﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺪﻩ ﻭ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺭﺳﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯ .
